Krusha e Madhe është një fshat i vogël afër qytetit të Rahovecit, rreth 90 kilometra në jug të kryeqytetit Prishtinë. Në mars 1999, forcat jugosllave vranë 241 civilë shqiptarë etnikë atje.
Viktimat u zbuluan në vitet e pasluftës në tetë varre masive të gërmuara përreth fshatit. Më i madhi përmbante 58 trupa.
Vendimi i Gjykatës Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë, GJPNJ, në rastin kundër pesë zyrtarëve të lartë të shtetit, ushtrisë dhe policisë jugosllave dhe serbe tha se më 25 mars 1999 ose rreth kësaj, forcat e Republikës Federale të Jugosllavisë dhe Serbisë sulmuan dy fshatrat e Krushës së Vogël dhe të Krushës së Madhe, të cilët janë rreth një kilometër larg njëri-tjetrit. Sipas vendimit, banorët e Krushës së Vogël u strehuan në një zonë pyjore jashtë fshatit ku mund të vëzhgonin forcat jugosllave dhe serbe duke plaçkitur dhe djegur shtëpitë e tyre sistematikisht.
GJPNJ-ja dëgjoi një numër dëshmitarësh që dëshmonin për vrasje, prerje koke, përdhunime dhe tortura në fshat. Forcat serbe hodhën në erë edhe xhaminë e fshatit.
Sipas dëshmive, si dhe raporteve nga OJQ ndërkombëtare, policia serbe u përpoq t’i fshihte vrasjet duke djegur trupa ose duke i larguar ato duke përdorur kamionë dhe automjete të tjera. Fshatarët panë policinë duke hedhur trupa të vdekur në lumin aty pranë. Sipas OSBE-së, kur forcat e Serbisë u tërhoqën nga Kosova në qershor, trupat e NATO-s nxorën një kamion nga lumi dhe eshtrat u gjetën në pjesën e pasme. Disa trupa u gjetën gjithashtu në lumë.
Sipas Robert McNeil, një ekspert britanik i mjekësisë ligjore, i cili mori pjesë në zhvarrosjet në fshat në vitin 1999, ai dhe ekipi i tij panë se fytyrat e viktimave ishin të mbuluara me copa rrobash të grisura dhe trupat e tyre ishin gjymtuar rëndë.
“Hundët dhe veshët e tyre mungonin dhe kishte shenja traume serioze rreth zgavrave të tyre të syve që ishin pothuajse të zbrazëta. Në zgavrat e tyre të syve, aty ku dikur kishin qenë sytë e tyre, kishte mbetur vetëm gjak i zi dhe i mpirë,” tha McNeil për BIRN në një intervistë në vitin 2023.
Në mesin e trupave kishte fëmijë, të cilët ishin ende relativisht të pa dekompozuar, sipas McNeil. “Çdo fytyrë ishte pothuajse e mbuluar me një maskë gjaku të tharë. Ishte e qartë se ata ishin rrahur dhe qëlluar disa herë”, tha ai.
Rreth 60 persona nga fshati janë ende të listuar si të zhdukur.