Ai është një varr i thellë, primar në buzë të një fushe të madhe të mbjellë afër fshatit Pilica në anën perëndimore të lumit Drina, përtej një ure nga Serbia fqinje.

Zona ku u gjet varri tani është pothuajse e panjohur dhe e vështirë për t’u gjetur pasi shtrihet në mes të një fshati të ndërtuar kohët e fundit, i përhapur në mes të shtëpive private, fushave bujqësore dhe një pylli të vogël.

Ndërtesa e Fermës Ushtarake Branjevo u shkatërrua gjithashtu pas luftës dhe autoritetet serbe të Bosnjës ndërtuan një lagje të re në vend me një kishë, shtëpi private, dyqane dhe ndërtesa të tjera. Toka fillimisht i përkiste ndërmarrjes Agroprom, por në 1994 ajo u kërkua nga Brigada e Zvornikut e Ushtrisë Serbe të Bosnjës për të prodhuar ushqim për ushtarët.

Një zbulim paraprak i zonës u krye në prill 1996, ndërsa ekzaminimet e autopsisë së viktimave u kryen në tetor të atij viti.

U zbulua se viktimat u vranë larg varrit dhe më pas u vendosën në të. Kyçet e 77 prej tyre ishin të lidhur. Sipas një raporti mjeko-ligjor të përpiluar nga Mjekët për të Drejtat e Njeriut, të gjithë individët e gjetur në varrin masiv ishin të veshur me rroba civile, me përjashtim të një personi që kishte veshur pantallona ushtarake.

Raportet mjeko-ligjore dhe dëshmitë e dëshmitarëve në Gjykatën Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë, GJPNJ, përfshirë dëshmitë nga njerëzit që ishin pjesë e skuadrave vrasëse, konfirmuan se shumica e viktimave të gjetura në varrin në Branjevo u vranë në Qendrën Kulturore Pilica nga forcat serbe të Bosnjës në mes të korrikut 1995.

Pas rënies së Srebrenicës në duart e forcave serbe të Bosnjës, boshnjakët e kapur u sollën me autobusë në Fermën Ushtarake Branjevo për t’u ekzekutuar. Të mbijetuarit përshkruan se u çuan në grupe në një livadh të mbushur me kufoma dhe iu kërkua të ktheheshin me shpinë. Më 16 korrik 1995, ushtarët në Fermën Ushtarake Branjevo u urdhëruan të shkonin rreth pesë kilometra në lindje të Qendrës Kulturore Pilica për të vrarë rreth 500 boshnjakë që po mbaheshin atje. Atë pasdite në Pilica dëgjoheshin të shtëna, të cilat vinin nga drejtimi i Qendrës Kulturore. Askush nuk i mbijetoi ekzekutimit. Pjesa e brendshme e Qendrës Kulturore Pilica u përshkrua se kishte kufoma “të grumbulluar njëri mbi tjetrin, të shtrirë dhe të shpërndarë ngado” dhe trupat – dy prej të cilëve ishin femra – ishin të gjithë të veshur me rroba civile. Trupat më pas u varrosën në Fermën Ushtarake Branjevo.

Deri më tani, GJPNJ-ja dhe gjykatat vendore në Ballkan kanë dënuar gjithsej 47 persona me më shumë se 700 vjet burg, plus katër dënime me burgim të përjetshëm, për krimet e Srebrenicës.