Në vitin 1998, hetuesit nga Gjykata Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë vizituan vendin dhe zbuluan një tokë të trazuar. Ata u kthyen aty në qershor 1999 dhe filluan procesin e zhvarrosjes. Ekzaminimet e ADN-së nga Komiteti Ndërkombëtar për Personat e Zhdukur treguan se në varrin në Kozluk kishte 341 viktima. Megjithatë, hetimet arritën në përfundimin se para se të fillonte zhvarrosja, disa trupa ishin larguar nga varri si pjesë e përpjekjeve të Ushtrisë Serbe të Bosnjës për të mbuluar vrasjet.

Pas ekzekutimit, viktimat e vrara në Kozluk u mbuluan me dhe, në vend që të varroseshin në gropa. Ata u gjetën me rroba civile. Mijëra shishe qelqi jeshile të thyera ishin hedhur aty para se të ndodhte ekzekutimi, si dhe etiketat nga fabrika Vitinka dhe ky ishte një nga faktorët që ndihmoi në lidhjen e varrit masiv primar në Kozluk me varret masive dytësore në Rrugën Cancari 1 (Kamenica 14), Rrugën Cancari 2, Rrugën Cancari 3, Rrugën Cancari 7 dhe Rrugën Cancari 13, si dhe analiza e ADN-së, analiza e tokës dhe numri i madh i trupave që ishin të lidhur ose që kishin sytë e lidhur.

Gjykimi i GJPNJ-së në gjyqin e Dragan Jokiç, Shefi i Inxhinierisë për Brigadën e Zvornikut, dhe Vidoje Blagojeviç, komandant i Brigadës së Bratunacit të Ushtrisë Serbe të Bosnjës, tha se më ose rreth 15 ose 16 korrikut 1995, personeli ushtarak i Ushtrisë Serbe të Bosnjës , nën komandën dhe kontrollin e komandantëve Ratko Mlladiç, Radislav Krstiç dhe të tjerë, transportuan afërsisht 500 meshkuj boshnjakë në një vend të izoluar afër Kozlukut, i cili ishte brenda zonës së përgjegjësisë të Brigadës së Zvornikut. Ata u ekzekutuan më pas nga personeli ushtarak serb i Bosnjës me armë automatike. Më 16 korrik 1995 ose rreth kësaj date, personeli ushtarak nga Toga Inxhinierike e Brigadës së Zvornikut, përsëri e kontrolluar nga Mlladiç, Krstiç dhe të tjerë, i varrosën viktimat në një varr masiv në atë vend. Jokiç ndihmoi në planifikimin, monitorimin, organizimin dhe kryerjen e varrimeve.

Blagojeviç u dënua me 15 vjet burg për asistim dhe mbështetje në vrasjen dhe persekutimin e boshnjakëve, përfshirë ata që u ekzekutuan në Kozluk. Jokiç u dënua me nëntë vjet burg për vrasjet e boshnjakëve në vende ku përfshihej edhe Kozluku dhe për sigurimin e burimeve inxhinierike dhe personelit për të gërmuar varre për viktimat.

Dhoma gjyqësore e GJPNJ-së gjeti gjithashtu se Vujadin Popoviç, shefi i sigurimit me Korpusin Drina të Ushtrisë Serbe të Bosnjës, ishte në dijeni të operacionit për të vrarë boshnjakët dhe e organizoi atë me Ljubisa Bearan, shefi i sigurimit në shtabin kryesor të Ushtrisë Serbe të Bosnjës, dhe Drago Nikoliçin, një oficer sigurie me Brigadën e Zvornikut të Ushtrisë Serbe të Bosnjës. Popoviç ishte i pranishëm kur u kryen ekzekutimet në Kozluk, si dhe në një vend tjetër vrasjesh në Orahovac. Popoviç, Beara dhe Nikoliç u dënuan të gjithë nga GJPNJ-ja për përfshirje në gjenocidin e boshnjakëve nga Srebrenica.

Srecko Acimoviç, komandant i Batalionit të Dytë të Brigadës së Zvornikut të Ushtrisë Serbe të Bosnjës, duke vepruar sipas urdhrave të marra nga komanda e Brigadës së Zvornikut, siguroi municione dhe dha urdhër për transportimin e të burgosurve në brigjet e lumit Drina në Kozluk, ku ata u vranë dhe u varrosën. Acimoviç u dënua nga gjykata shtetërore e Bosnjës me nëntë vjet burg për asistim në gjenocid.

Në vitin 2015, në zhvarrosjen e katërt në Kozluk, u gjet një varr i ri dhe u zbuluan eshtrat e 55 personave të tjerë – 15 trupa të plotë dhe 40 trupa jo të plotë. Duke qenë se disa mbetje mortore u transferuan nga vendi në Kozluk dhe vende të tjera, kërkimi për të paktën 200 trupa të tjerë vazhdon.