Të ndaluarit e vrarë në 1992 u dërguan me autobusë në Hrastova Glavica, ku u vranë dhe u hodhën në një gropë që ishte rreth 20 metra e thellë. Ata ishin torturuar më parë në kampet Keraterm dhe Omarska.

Në 2012, Shoqata Izvor e Grave të Prijedorit dhe Shoqata e Ish të Burgosurve të Kampit nga Sanski Most ngriti një monument kushtuar viktimave në shpellën Hrastova Glavica. Ai përfshin dy pllaka që mbajnë emrat e të vrarëve në vitin 1992 dhe dy viktimave nga Lufta e Dytë Botërore.

Vendndodhja u zbulua për shkak të të mbijetuarit të vetëm të masakrës, Ibrahim Ferhatoviç, i cili u vra më vonë nga forcat serbe të Bosnjës, por para vdekjes së tij ai arriti t’ia tregonte historinë e masakrës dikujt që më vonë dëshmoi si një dëshmitar i mbrojtur në Gjykatën Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë.

Komisioni për Personat e Zhdukur i Bosnjës dhe Hercegovinës, së bashku me Mjekët për të Drejtat e Njeriut, gjetën eshtrat e viktimave në shpellën nëntokësore në dhjetor 1998. Sipas raportit mjeko-ligjor, të gjitha viktimat ishin meshkuj midis moshës 17 dhe 60 vjeç dhe shumica kishin shenja traumash dhe plagësh të shkaktuara me armë zjarri. U gjetën shumë veshje, kryesisht civile.

Deri më tani, 37 serbë të Bosnjës janë dënuar me një total prej 617 vitesh burg për krime të kryera gjatë luftës në zonën e Prijedorit. Midis tyre ishte Milomir Stakiç, presidenti i kohës së luftës i Shtabit të Krizave të komunës së Prijedorit të kontrolluar nga Serbia dhe kreu i Këshillit Komunal për Mbrojtjen Kombëtare në Prijedor, i cili u dënua me 40 vjet burg.