Kozluk je primarna masovna grobnica u koju su ukopani Bošnjaci iz Srebrenice, u blizini sela Kozluk, 15 kilometara sjeveroistočno od Zvornika. Na lokaciju se dolazi putem koji prolazi pored fabrike mineralne vode i bezalkoholnih pića Vitinka u Kozluku i koji, kako se ide prema području koje se koristi za odlaganje smeća i vađenje šljunka pored rijeke Drine, prelazi u stazu. Mjesto grobnice je ostalo neobilježeno.
Istražitelji Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) su 1998. godine posjetili ovo mjesto i otkrili promjene terena. Vratili su se u junu 1999. i započeli proces ekshumacije. DNK ispitivanja Međunarodne komisije za nestale osobe (ICMP) pokazala su da se u grobnici Kozluk nalazi 341 žrtva. Međutim, istrage su zaključile da su prije početka ekshumacije neka tijela žrtava uklonjena iz grobnice u pokušaju Vojske Republike Srpske (VRS) da se ubistva prikriju.
Nakon pogubljenja, žrtve ubijene na lokaciji Kozluk nisu bile sahranjivane u jame, već su prekrivene zemljom. Žrtve su nosile civilnu odjeću. Prije egzekucije, na ovoj lokaciji su bile deponovane hiljade razbijenih zelenih staklenih boca, kao i etikete za boce, iz obližnje fabrike Vitinka. To je, pored DNK analiza, analiza tla i velikog broja tijela koja su imala ligature i poveze za oči, bio jedan od faktora koji su pomogli da se primarna masovna grobnica u Kozluku poveže sa sekundarnim masovnim grobnicama Čančarski put 1 (Kamenica 14), Čančarski put 2, Čančarski put 3, Čančarski put 7 i Čančarski put 13.
U presudi koju je MKSJ izrekao na suđenju Draganu Jokiću, načelniku inžinjerije Zvorničke brigade, i Vidoju Blagojeviću, komandantu Bratunačke brigade VRS-a, navodi se da je 15. ili 16. jula 1995. godine, ili oko tog datuma, vojno osoblje VRS-a, pod komandom i kontrolom komandanata Ratka Mladića, Radislava Krstića i drugih, prebacilo približno 500 muškaraca Bošnjaka na izolovano mjesto u blizini Kozluka, koje se nalazilo u zoni odgovornosti Zvorničke brigade. Vojnici su ih na tom mjestu pogubili automatskim oružjem. Dana 16. jula 1995. ili približno tom datumu, pripadnici Inžinjerijske čete Zvorničke brigade, pod kontrolom Mladića, Krstića i drugih, pokopali su žrtve u masovnu grobnicu na tom mjestu. Jokić je pomagao u planiranju, nadgledanju, organizaciji i sprovođenju ukopa.
Blagojević je osuđen na 15 godina zatvora zbog pomaganja i podržavanja ubistava i progona Bošnjaka, uključujući i one pogubljene na Kozluku. Jokić je osuđen na devet godina zatvora zbog ubistava Bošnjaka na nekoliko lokacija, uključujući Kozluk, kao i za pružanje inženjerskih resursa i osoblja za kopanje grobnica za žrtve.
Sudsko vijeće MKSJ-a također je utvrdilo da je Vujadin Popović, načelnik za bezbjednost Drinskog korpusa VRS-a, znao za operaciju ubijanja Bošnjaka, te ju je organizovao zajedno s Ljubišom Bearom, načelnikom Uprave za bezbjednost Glavnog štaba VRS-a, i Dragom Nikolićem, načelnikom bezbjednosti Zvorničke brigade VRS-a. Popović je prisustvovao pogubljenjima u Kozluku, kao i egzekucijama u Orahovcu. MKSJ je Popovića, Bearu i Nikolića osudio i za učešće u genocidu nad Bošnjacima iz Srebrenice.
Srećko Aćimović, komandant Drugog bataljona Zvorničke brigade VRS-a, postupajući po naređenjima komande Zvorničke brigade, obezbijedio je municiju i izdao naredbu za prevoz zatvorenika na obalu rijeke Drine u Kozluku, gdje su zatim ubijeni i pokopani. Sud Bosne i Hercegovine osudio je Aćimovića na devet godina zatvora zbog pomaganja genocida.
Tokom četvrte ekshumacije u Kozluku, 2015. godine, pronađena je još jedna grobnica, s posmrtnim ostacima 55 osoba – 15 kompletnih i 40 nekompletnih tijela. S obzirom da su neki posmrtni ostaci prebačeni iz Kozluka na druge lokacije, nastavlja se potraga za još najmanje 200 tijela.