Prema izvještaju novinske agencije France Presse (AFP) od 13. avgusta 1999. godine, forenzički stručnjaci Ujedinjenih nacija su u blizini mjesta Rakoš ekshumirali posmrtne ostatke 97 ljudi koji su, kako se vjerovalo, bili zatočeni i ubijeni u zatvoru Dubrava kod Istoka. Vjeruje se da su ubijeni oko 20. maja, nedugo nakon što je NATO bombardovao zatvor, što je kasnije potvrdio Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ).

Prema izveštaju Human Rights Watch-a, svi grobovi u Rakošu imale su oznaku KPD – skraćenica za Kazneno popravni dom.

Mjesto na kojem su ukopani nalazi se na nekih 15 minuta vožnje od zatvora Dubrava, najvećeg zatvorskog objekta na Kosovu, u blizini granice sa Crnom Gorom. Zatvor Dubrava je imao tri zgrade u kojima je moglo biti smješteno više od 1.000 zatvorenika.

Tokom vazdušne kampanje protiv režima jugoslovenskog predsjednika Slobodana Miloševića u proljeće 1999. godine, NATO je dvaput pogodio zatvor, 19. i 21. maja, pri čemu je, kako se procjenjuje, poginulo 19 zatvorenika. NATO je obrazložio da je u neposrednoj blizini bilo vojnih aktivnosti.

Tokom narednih dana, čak 97 zatočenika albanske nacionalnosti ubijeno je od strane jugoslovenskih snaga, navela je organizacija Human Rights Watch.

Svjedoci su ispričali da je dan nakon drugog NATO udara, na sportskom terenu u zatvoru okupljeno na stotine zatvorenika, na koje su srpska policija i zatvorski stražari otvorili vatru i bacali granate.

U satima koji su uslijedili, uhvaćeni su i ubijeni i zatvorenici koji su se skrivali u zgradi, citira Human Rights Watch riječi očevidaca.

Novinari New York Times-a u novembru 1999. posjetili su zatvor i izvjestili da još uvijek ima „gomile ostavljene odjeće, natopljene višemjesečnim kišama, koja i dalje neprijatno miriše na mrtva tijela. A u podrumima zgrada krv na podu je još uvijek ljepljiva, po zidovima su rupe od metaka, a tragovi udara eksplozija granata vidljivi su u obliku kratera na podovima”.

Masakr u zatvoru Dubrava istraživale su međunarodne misije na Kosovu nakon završetka rata, ali nije podignuta optužnica jer se vjeruje da su počinioci u Srbiji.

Fond za humanitarno pravo sa sjedištem u Beogradu podnio je 2010. godine Tužilaštvu za ratne zločine (TRZ) Srbije krivičnu prijavu protiv 34 osobe zbog odgovornosti za ubistvo preko 90 i ranjavanje preko 150 albanskih zatvorenika.

Među tim osobama bili su tadašnji ministar pravde Srbije Dragoljub Janković, njegov zamjenik Zoran Stevanović i pomoćnik ministra unutrašnjih poslova Obrad Stevanović, kao i brojni imenovani policijski zvaničnici, neidentifikovani pripadnici kosovske policije, zatvorsko osoblje i stražari. FHP je zatražilo istragu zbog sumnje da su planirali, organizovali, naredili i učestvovali u ubistvu nenaoružanih albanskih zarobljenika, te da su uništavali dokaze o zločinu i skrivali neposredne izvršioce. Imenovane osobe su tvrdile da nisu krivi.

TRZ Srbije saopštilo je u aprilu 2012. da vodi istragu za ubistva. Izvor iz tužilaštva za BIRN je rekao da je u Srbiji niz visokih državnih i policijskih zvaničnika saslušano u svojstvu potencijalno osumnjičena lica. Međutim, u Srbiji do sada niko nije optužen.

U novembru 2023. godine, Srbin koji je identifikovan inicijalima G.M. je optužen za navodno učešće u masakru.

„Optuženi se tereti da je učestvovao u ubistvu 109 i ranjavanju još 108 zatvorenika, svi albanske nacionalnosti, 22. maja 1999. godine tokom ‘masakra u Dubravi’“, saopštilo je Tužilaštvo.

Kosovske vlasti postavile su spomenik u dvorištu zatvora Dubrava u znak sjećanja na ubijene. U zatvoru se svake godine održava komemoracija kojom se obilježava godišnjica ubistava.